Chemo 1 - Infuus dag 1

Gisteren gestart met het allereerste chemo infuus. Om 6.30 en 7.30 thuis de medicatie ingenomen tegen de misselijkheid. En om 8.00 vertrokken richting het ziekenhuis. In de auto toch wat moeilijk dat ik er toch echt aan moet geloven, maar het is niet anders.

8.30

Bij binnenkomst eerst de picc-lijn verzorging en vervolgens, voordat de retuximab kuur begon, paracetamol ingenomen en Tavegil ingespoten (een medicijn dat ook allergische reactie voorkomt). 

De retuximab (zie voor meer info de ABVD-kuur tab) moet bij de allereerste keer langzamer gegeven worden om zoveel mogelijk de allergische reacties te voorkomen. 

Op zich ging het goed alleen door de Tavegil kan je suf worden.
En dat was ik...behoooorlijk suf. Kon m'n ogen niet open houden en voelde me niet fit. Terwijl mijn buurvrouw aan de overkant het ook kreeg en daar weinig tot geen last van had.

13.40

Na een halfuurtje spoelen (zoutoplossing) begon ik weer meer mezelf te worden. Toen werd de chemo aangekoppeld. Na iedere zak ongeveer een kwartiertje spoelen om weer aan de volgende zak te beginnen. Weinig last op vermoeidheid na. Zelfs bij het gekleurde zakje waar ik minder goeie herinneringen aan heb, ging alles goed.

16. 30

De laatste zak. Bij dit medicijn mag geen licht komen. Gebeurd dit wel dan kan dit veel pijn veroorzaken bij het toedienen, ook werkt de stof dan minder goed. De slangen werden vanaf de zak met aluminium omwikkeld tot aan mijn arm. Handdoek erom heen en klaar voor de start.

Omdat de afdeling om 16.30 sluit moest ik gelijk 'verkassen' naar een andere afdeling. Op weg naar B2 ging het mis. De vermoeidheid sloeg heel hard toe en kwam daar doodmoe op bed te liggen. Een stukje lopen is dus teveel van het goeie. Uiteindelijk was om 18.00 alles klaar en werd de picc-lijn weer verzorgd.

18.10 

Rechtop zitten om in de rolstoel te stappen en naar de auto te gaan, maar toen kwam acuut de misselijkheid opzetten. Wat kun je je dan slecht voelen :(

Ieder bochtje, hobbeltje in de auto was vreselijk. Thuis was ook helemaal geen pretje, alleen de extra medicatie tegen de misselijkheid innemen is een opgave als je niks kan verdragen. Uiteindelijk op de bank in slaap gevallen en eind van de avond was de misselijkheid gezakt. Gelukkig! 

Vannacht prima geslapen, daar knapt een mens erg van op.