Oncologie verpleegkundige

Afgelopen woensdag was de afspraak met de oncologie verpleegkundige. Gelijk is de datum voor de eerste chemokuur vastgelegd.

Aanstaande maandag 2 januari gaat het 'feest' beginnen.

Een map vol met informatie meegekregen over de chemo, de bijwerkingen en de medicatie die ik thuis moet innemen. Tevens de data van de volgende 2 infuusdagen en de afspraak bij de arts. Ik kan er wel een extra agenda voor gaan aanschaffen :(















M'n eigen thuisapotheek is ondertussen ook een feit. Alles voor de verzorging van de PICC-lijn en verschillende medicijnen tegen de misselijkheid (in totaal 4 soorten).
Het begint allemaal steeds dichterbij te komen. Zeker bij het zien van al die medicatie die ik moet nemen, kreeg ik het even moeilijk. Ik ben aan het aftellen...

Maar eerst gaan we nog aftellen tot het 1 januari 2017 is. Fijne jaarwisseling allemaal!

Plaatsing PICC-lijn

Omdat de afgelopen weken weer pijnlijk duidelijk is geworden dat ik erg moeilijk te prikken ben is er afgelopen vrijdag een PICC- lijn geplaatst in mijn linkerbovenarm.

'Een PICC-lijn is een centraal infuus dat in de ader van de bovenarm geplaatst wordt. Het uiteinde van de lijn komt in de grote holle ader in de borstkas, net boven het hart.

Waarom een PICC-lijn? Om medicijnen toe te dienen via de bloedvaten en bloed af te nemen voor onderzoek is een infuus nodig. Een infuus veroorzaakt schade aan de bloedvaten. Als er vaak medicijnen via de bloedvaten gegeven worden of vaak bloed afgenomen moet worden kan een PICC-lijn een goed alternatief zijn om schade te voorkomen.'

Het is wel wennen dat er iets aan/in je arm zit en moet wel een beetje opletten want het is nog steeds wat pijnlijk. Maar vanmorgen toen er bloed afgenomen werd was ik er heel blij mee. Gelijk in 1 keer goed, zonder pijn en geen blauwe plekken meer :)

Vergrote lymfklieren

Een paar maanden geleden viel het me op dat er weer een vergrote lymfeklier in mijn hals zat.

Vier jaar geleden zakte de grond onder m'n voeten vandaan toen ik dit ook plots opmerkte.

Maar na een röntgenfoto en bloedonderzoek bleek dat het meeviel en beide kliertjes bleven nog binnen de marge en waarschijnlijk veroorzaakt door een virus. Dus ook deze keer ging ik er vanuit 'het zal wel meevallen' maar in je achterhoofd blijf je altijd de gedachte houden 'wat als het niet goed is...'

De schrik was groot toen de internist aangaf dat de grote van de klier echt niet normaal was en ze gelijk actie ondernam:

• bloedprikken
• bezoek aan de kno-arts
• ct-scan
• biopt van de klier

Het bloed gaf wat verhoogde waardes aan waaruit bleek dat er een ontsteking zou kunnen zijn. Bij de kno-arts was gelukkig alles goed. De ct-scan liet de 2 halsklieren zien die al te voelen waren en ook een kliertje ergens in mijn buik.

Het langste wachten was op de uitslag van het biopt. Na 10 dagen was de definitieve uitslag nog niet binnen, maar het vermoeden dat het weer om Hodgkin zou gaan stond op nummer 1.

Een pet-scan werd op voorhand ingepland om te bepalen in welk stadium ik zit.

Uiteindelijk kregen we afgelopen donderdag 22 december te horen dat het wederom Hodgkin is, maar niet de klassieke variant die ik in het verleden heb gehad (hierover zal ik later meer vertellen) We hielden al rekening met dit slechte nieuws en de verschillende emoties die daarbij horen, had ik de weken voorafgaand al doorleefd.

Het is niet anders, het is zoals het is en ik ga er weer voor, het moet!

Onzekerheid

Na weken van onzekerheid is het dan toch definitief, ik heb weer lymfeklierkanker. Het normale leven komt stil te staan en de focus is weer gericht op het beter worden.

Maart 2000 kreeg ik voor het eerst te horen dat ik de ziekte van Hodgkin had. Toen volgde 6 MOPP-ABV kuren en nog 15 bestralingen. Daarna was het een lange periode van herstellen. Alleen de vermoeidheid was blijvend.

Nu ik volgende week weer zal starten aan 6 chemo kuren wil ik via deze blog mijn ervaringen delen. Zo kan iedereen die geïnteresseerd is, via deze blog, op de hoogte blijven.