In december toen ik de ct in Oostburg kreeg heeft de man mn arm zo strak afgebonden dat ik er wat van moest zeggen omdat ik het niet meer kon uithouden, de tranen sprongen in m'n ogen terwijl ik echt wel wat gewend ben. Na twintig minuten was het uiteindelijk gelukt en kon de scan beginnen.
Bij de pet scan in Goes was het helemaal 'feest' 5 pogingen waren er nodig. Waarvan de laatste 2 op de recovery kamer door anesthesie personeel. Dat had ik nog niet eerder mee gemaakt, eerst een reis door het ziekenhuis om vervolgens op de uitslaap kamer tussen de patiënten terecht te komen. Zo kom je nog eens ergens. Drie kwartier later kon de scan alsnog starten.
Maar vandaag ging dus super snel, even aankoppelen en hup de scan kon gelijk al beginnen. En deze keer dus ook geen grote blauwe plekken op mn armen!
Donderdagochtend naar de arts voor de uitslag. Toch wel spannend. Al ben ik positief toch geeft het onbewust al sinds vorige week wat meer spanning. Jullie horen ervan.
Het is nu donderdagmorgen en het kaarsje brand al vanaf 8.00 uur. Hoop voor jou positief nieuws . Dan krijg je de kracht voor de laatste behandelingen . En wat is er fijner als goed nieuws ♡♡♡♡♡
BeantwoordenVerwijderenDank je Leny, en het is gelukkig goed nieuws!! Ik ben super blij 😃
Verwijderen