Ik ben blij jullie goed nieuws te mogen brengen want op de scan is nog steeds niks te zien! Ik dacht wel dat het goed zou zijn, aangezien de vorige scan ook positief was, maar toch blijven de gedachtes opspelen 'wat als...' en 'dan heb ik echt een probleem'. Er is toch wel een last van m'n schouders afgevallen.
Ook lichamelijk gaat het beter. Voel me steeds meer mezelf worden. Al lijk ik wel een oude oma als ik opsta. Ik heb namelijk behoorlijk last van m'n gewrichten. Heupen, enkels, knieën, schouders en zelfs m'n vingers af en toe. Volgens de arts gaat dit in de meeste gevallen weer weg, dus daar hoop ik dan ook maar op. Even opgang komen en dan gaat het weer een stuk beter.
Het is nu bijna 2 maanden geleden dat ik de laatste chemo heb gehad. Ik ben heel dankbaar dat de afgelopen periode niet voor niets is geweest, en dat het gewenste resultaat bereikt is. Langzaam aan komt ook weer het verlangen om activiteiten van het gewone leven terug op te pakken. Waar het eerst allemaal nog teveel op me afkwam begint het nu weer te borrelen :)
Al moet ik wel oppassen want ik kan wel 'veel willen' maar niet altijd 'veel aankunnen'.
Ik wil iedereen via deze weg heel hartelijk danken voor alle lieve kaarten, berichtjes, bloemen, cadeautjes en de vele gebeden! Het geeft steun om te weten dat er zoveel mensen met je meeleven.
Met het schrijven van deze blog ga ik stoppen en hoop dit ook niet meer te moeten doen in de toekomst.
Bianca
x
