12x chemo... het zit er eindelijk op. Dit weekend is officieel het einde van de 6e kuur. De laatsten waar zwaar en ook vorige week maandag viel erg tegen. Toch weer misselijk ondanks de haldol én de lorazepam. Ik was niet veel waard. Heb twee dagen het grootste gedeelte van de dag geslapen door die extra medicatie :(
De bijwerkingen vorige week waren op zich te doen, maar zeker het emotionele gedeelte was zwaarder. Het lijkt bij het verwerken te horen denk ik. Alles van de laatste kuren kwam boven met vooral tranen en het gevoel 'ik kan niet meer'. Ik had er niet nog meer aangekund, dat bleef maar boven komen.
De afgelopen week gaat redelijk. Het vocht vasthouden blijft echter wel een dingetje. Dikkere voeten/benen, buik, handen en ogen. Het trekt en doet soms zeer. De vrijdag voor de chemo was m'n rechterbeen dikker dan m'n linker been, en m'n enkel en onderbeen waren pijnlijk. Aangezien de kans op trombose groter is als je met chemo bezig bent, ben ik voor de zekerheid toch maar langs de dagbehandeling gegaan. Daar vonden ze het in overleg met de arts nodig om er even verder naar te kijken. Gelukkig was er op de echo niks te zien, de aderen zagen er goed uit. Blijkbaar ook door het vocht vasthouden ontstaan.
Zondag werd the DELTA Ride for the Roses gereden hier in Zeeuws-Vlaanderen. Ik vond het al emotioneel om te bedenken dat al die mensen die vandaag voorbij fietsten hun bijdrage leveren aan het KWF Kankerbestrijding. Een vriendin reed (ongetraind!) de 80 km mee en ze kwam voorbij ons huis gereden waar ze even stopte. Prompt natuurlijk weer in tranen toen ze haar rugnummer liet zien....
Bedankt Patricia 
De tijd is nu aangebroken om weer te gaan opbouwen. Lichamelijk en geestelijk. Echt opbouwen, niet na een paar goeie dagen weer 'neer gemept' worden. Ik kijk er zo erg naar uit! Over 6 weken wordt er weer een PET-scan gemaakt om te kijken hoe het er dan voor staat.
Spannend. Maar daar denk ik voorlopig nog maar even niet aan. Nu eerst rust...
